เรื่องสุขภาพ

โสมเป็นพืชสมุนไพรที่มีสรรพคุณในการรักษาโรคต่าง ๆ มากมายจึงได้รับการ พิจารณาให้เป็นสมุนไพร รักษาโรคที่ได้รับความนิยมมาก ที่สุดชนิดหนึ่งของโลก ด้วยคุณสมบัติหลายประการ รวมถึงการช่วยให้อวัยวะ ต่าง ๆ ทำงานได้ตามปกติ และโดยเฉพาะ คุณสมบัติที่โดดเด่น คือ การเพิ่มประสิทธิภาพร่างกาย ภายใต้สภาวะที่อ่อนเพลีย

จากปรัชญาของลัทธิเต๋า แนวคิดในการรักษาโรคด้วยสมุนไพรของทั่วโลก ได้รับการพัฒนาเริ่มแรกจากประเทศจีนในหลายสหัสวรรษที่ผ่านมาด้วยความเชื่อว่า ความแข็งแกร่ง เป็นพื้นฐานของการมีชีวิตที่ยืนยาว และสุขภาพดี ดังนั้นการรักษาและ เพิ่มพลังให้แข็งแกร่ง ซึ่งเรียกว่า ชิ จึงมีบทบาทสำคัญ ในการรักษา โรคตามแบบดั้งเดิมของจีน

ในแนวทางของประเทศทางซีกโลกตะวันตก ประชาชนมักจะขอคำแนะนำจาก แพทย์เมือเจ็บไข้ได้ป่วย ขณะที่ในประเทศจีน ใช้วิธีป้องกันโรคภัยต่าง ๆ โดยการรักษาสุขภาพร่างกายและจิตใจให้แข็งแรงด้วย การแนะนำด้าน โภชนาการที่ถูกต้อง การรักษากระบวนการเคลื่อนไหว กิจกรรมฝึกการหายใจและสมุนไพร ที่คัดเลือกมาเป็นอย่างดี สัญญานเตือนภัยประการแรก ของการเจ็บป่วยคือความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยขาดสมาธิ หรือเซื่องซึม ซึ่งควรได้รับการเยียวยาอย่างเร่งด่วน

การปรุงยาสมุนไพรเป็นพื้นฐานของการรักษาแบบดั้งเดิมของชาวจีน โดยมีการคัดเลือก พืชสมุนไพรออกเป็น 3 ประเภท อาทิ สมุนไพร ระดับราชวงศ์ ซึ่งสามารถนำมาใช้กับผู้ป่วย และคนที่สุขภาพแข็งแรงเพื่อรัษาและเพิ่มพูนความแข็งแกร่งของร่างกาย นอกจากนี้ยังมี สมุนไพรระดับข้าหลวง ซึ่งใช้ต่อสู้กับโรคบางประเภท ส่วนสมุนไพรผู้ช่วย นั้นมใช้เป็น ยารักษาโรค

โสมนับเป็นสมุนไพรระดับราชวงศ์ ซึ่งมีชื่อเรียกทางวรรณกรรมว่า น้ำอมฤต ด้วยคุณสมบัติพิเศษและมีประสิทธิภาพสูง

โสมได้รับการจัดเข้าเป็นพืชตระกูล Panax ginseng CA Meyer โดยนักพฤษาศาสตร์ที่มีชื่อว่า CA Mayer ในปี 2385 ซึ่งต่อมาในปี 2503 ได้นำมาตรวจสอบอย่างเป็นระบบบโดยบริษัทฟาร์มาตอน เอสเอ จำกัด ในลูกาโน สวิสเซอร์แลนด์ ด้วยการพิจารณาด้านคุณสมบัติทางเภสัชวิทยา พิษวิทยา และมีการทดลองทางคลินิก จากการศึกษาทดลองทางการแพทย์ พบว่าสารประกอบสำคัญในรากโสมคือจินซีโนซายด์ (ginsenosides) ช่วยให้อวัยวะต่าง ๆ ในร่างกายทำหน้าที่ได้อย่าง แข็งแกร่ง โดยส่งผ่านไปทั่วร่างกายตามกระแสเลือด ซึ่งกระตุ้นและให้พลังงานจากภายในร่างกาย



ข้อมูลจาก อนามัยยุคไฮเทค. โสม(นี้ดีนักหนา) ยารักษาโรคของคนจีน. บริการทองสมัคงาน, ฉบับที่ 236 : วันที่ 8-14 มกราคม 2543, กรุงเทพฯ